سلامت اجتماعی و اشتغالزایی؛ محیط زیست قربانی رشد صنعتی افسارگسیخته
مریم بابایی- ایران در گذار است و شتابان به سمت صنعتی شدن پیش میرود. ضرورت ایجاد اشتغال برای کشور جوانی مثل ایران از یکسو و منابع بکر و دستنخورده که میتواند وابستگی اقتصاد را به نفت کمتر کند از سوی دیگر شتاب در بهرهبرداری هرچه بیشتر از معادن را به همراه دارد. در کنار معادن ایجاد صنایعی که از صادرات مواد خام بکاهد و تولیداتی را برای مصرف داخلی و حتی صادرات ایجاد کند به سرعت شکل میگیرد. در این میان بسیاری از کارشناسان زیستمحیطی معتقدند این توسعه افسارگسیخته بوده است یا لااقل همگام با حفظ محیطزیست و بهداشت محیط کار و از همه مهمتر سلامت شهروندان ایرانی نبوده است.
علیرضا هداوند، کارگر یکی از معادن ایران سه سالی است که به بیماری سرطان خون مبتلاست و از کار بیکار شده است، در خانه تنگ و تاریک در حوالی یکی از شهرستانهای شرق کشور او با زن و سه فرزند کوچکش زندگی سختی را میگذراند. شاید بیمه از کارافتادگی کمی از هزینههای درمان و امرارمعاش او را تامین کند اما زندگی کودکان او در کنار پدری که رو به مرگ است چه لذتی میتواند داشته باشد؟ آلودگیهای ناشی از صنایع و معادن که اثرات مخربی بر سلامت انسانها به جای میگذارد آنقدر هست که مردم برخی شهرهای صنعتیشده را برای اعتراض به خیابانها بکشاند؛ اعتراضاتی که در زنجان، اراک، عسلویه و نقاط دیگر به امید بهبود شرایط هوا و بهداشت آب صورت گرفته از جمله این اعتراضات است.
نامه به سران سه قوه
تیرماه امسال بیش از دو هزار نفر از شهروندان اراکی به روسای سه قوه نامهای نوشتند و از وضعیت نامناسب هوای آلوده این شهر شکایت کردند و خواستار رسیدگی هرچه سریعتر به این موضوع شدند. محمد قدسی که از کارکنان یکی از صنایع مستقر در حوالی اراک و ساکن این شهر است در اینباره به خبرنگار ما گفت: بیشتر روزهای سال شهر اراک در وضعیت هشدار قرار دارد و تنگی نفس و بیماری قلبی در اطرافیان ما و حتی سکته در جوانهای شهر بسیار به چشم میخورد که ما را بهطور جدی نگران کرده است.
وی گفت: شهر اراک با سطحی پایینتر از سطح کارخانجات و صنایع مختلف در بین کوهها محاصره شده و هوای آن ملغمهای از گازهای مختلف است.
قدسی به نامهای که به سران سه قوه نوشته شده بود اشاره کرد و گفت: اراک یکی از قطبهای مهم صنعتی کشور است ما نمیخواهیم صنایع تعطیل شوند اما نباید سهم مردم اراک از توسعه اقتصادی فقط آلودگی باشد. اما تنها مردم اراک معترض نبودهاند چندی پیش مردم زنجان هم به خیابانها ریخته بودند و خواستار رسیدگی به آلودگیهای صنعتی ناشی از صنایع شهرک صنعتی این شهرستان بودند. آنها هم میگفتند نباید سهم آنها از توسعه و پیشرفت صنایع، آلودگی و بیماری و درد و رنج کودکانشان باشد.
اقدام جدی نمیشود
محمدحسن آصفری، نماینده مردم اراک نیز در اینباره گفت: آب و هوای شهر اراک به دلیل آلودگی مشکلات جدی دارد و متاسفانه رییس سازمان محیطزیست به عنوان معاون رییسجمهور هیچ اقدامی جهت رفع آلایندگی نکرده است.
وی گفت: در سال 1385 هیات وزیران طی مصوبهای 350 میلیارد تومان اعتبار برای کمک به رفع و کاهش آلودگی در اراک تخصیص داد که متاسفانه این مصوبه 12 سال به روی کاغذ ماند.
آصفری افزود: قرار بود از این اعتبار جهت توسعه فضای سبز، انتقال صنایع به بیرون شهر و گازسوز کردن خودروها استفاده شود که متاسفانه در اجرا کمتر از 10 درصد به آن عمل شد.
وی تاکید کرد: این نحوه عملکرد متاسفانه فقط نشاندهنده بیعرضگی و بیتدبیری سازمان محیطزیست وقت بوده است.
آصفری به نامهای که مردم این شهر به سران سه قوه برای رفع آلودگی این شهر دادهاند، اشاره کرد و گفت: سازمان محیطزیست حتی پروندههایی را که به خاطر آلودگی هوا در دستگاههای قضایی وجود دارد هم پیگیری نمیکند به همین دلیل هم مردم اراک خود دست به کار شدند و به سران سه قوه نامهای نوشتند که با گذشت بیش از یک ماه و نیم هنوز با واکنشی از سوی هیچ یک از قوا مواجه نشدهایم.
وی گفت: ویژگی اقلیمی، وجود کوهها و توسعه شهر و وجود کارخانجات متعدد و صنایعی که مقید به رعایت استانداردهای زیستمحیطی نیز نیستند، همگی موجب اوضاع نابسامان و آلودگی شدید آب و هوایی در این شهر شده است که بهطور جدی و فراگیر سلامت مردم را تهدید میکند.
از توطئه تا واقعیت
در زنجان نیز طی ماههای اخیر شاهد اعتراضات گستردهای از مردم علیه شرکتهای معدنی بودیم درحالی که بهنظر میرسید اعتراضات مردمی نتیجه داده و یک شرکت بزرگ و معروف تعطیل شده است کارگران این شرکت تجمع و نسبت به بیکاری خود اعتراض کردند. مدیرعامل این شرکت آنها را به آرامش دعوت کرد اما اظهار داشت که طرح این مسایل زیستمحیطی توطئهای بیش نیست و این مساله ارزش سهام شرکت او را در بورس به شدت کاهش داده است. وی باز هم اظهارنظری درباره ضرورتهای رعایت مسایل بهداشتی و زیستمحیطی نکرد و گفت: برای او اهمیتی ندارد که در این منطقه معادن او تعطیل شود زیرا شرکت وی بسیار بزرگ است و میتواند معادن دیگر در مناطقی دیگر را استخراج کند!
واقعیت این است که حتی اگر بپذیریم ایران تنها سه میلیون بیکار دارد آشکار میشود که چقدر ادامه کار صنایع و معادن برای مردم میتواند اهمیت داشته باشد. شاید برای همین باشد که بسیاری معتقدند نباید توسعه و اشتغالزایی را فدای طرحهای زیستمحیطی کرد و اساسا برای آنها اولویتی قائل نیستند.
اهمیت اشتغالزایی صنایع و معادن
الیاس طاهری، عضو کمیسیون صنایع و معادن در این ارتباط به اهمیت موضوع محیطزیست در کنار اهمیتی که اشتغال دارد اشاره کرد و گفت: هم حفاظت از محیطزیست و هم ایجاد اشتغال برای جوانان جویای کار اهمیت دارد و با توجه به اینکه درصد بیکاری در کشور بالاست بدیهی است که ایجاد شغل در اولویت دولتها قرار گیرد. وی افزود: آلایندگی صنایع در کشورهای اروپایی و توسعهیافته نیز وجود دارد اما آنها سعی میکنند تا با توسعه فضای سبز و جنگلکاری این مشکلات را کاهش دهند. به عقیده وی در ایران نیز تلاشها بر توسعه صنایع متمرکز شده است و این شتاب با اقدامات زیستمحیطی هماهنگ نیست و برای همین هم با آلودگیها مواجه هستیم.
وی درباره مالیات بر صنایع آلاینده و اثرات آن بر حفظ محیطزیست اظهار داشت: مالیات کمر صنعتگر ما را به ویژه در شرایط کنونی میشکند و موجب میشود او برای فرار از مالیات به خلاف مجبور شود یا کار اقتصادیاش را تعطیل کند.
به نظر طاهری، دولت باید به محیطزیست کمک کند و نباید در شرایطی که شاهد رکود هستیم بر صنعتگران فشار بیاوریم.
این نماینده مجلس به وضعیت کارخانجات سیمان در شیراز اشاره کرد و گفت: با نصب فیلتر جلوی آلایندگی آنها گرفته شد. با رفع این مشکل هم کارخانجات به کار خود ادامه میدهند و هم از بیکاری کارگران و ضرر و زیان صاحبان کارخانجات جلوگیری میشود.
آلایندگی غیرقابل کنترل
محمود زواره، کارشناس صنایع نفت نیز درباره آلایندگی پالایشگاهها گفت: تمام موارد زیستمحیطی و بهداشتی کار در طول ساخت پالایشگاهها مورد توجه قرار میگیرد اما مساله اینجاست که زمان زیادی از تاریخ فعالیت برخی از پالایشگاههای ما میگذرد.
به گفته وی، هر چند مرتبا مسایل آلایندگی آنها مورد بررسی قرار میگیرد اما به هر حال آلودهسازی آنها گاه غیرقابل کنترل است.
زواره افزود: از جمله اینکه چند سال قبل مسوولان مجبور شدند میلیونها مترمکعب خاک مزارع کشاورزی جنوب تهران را عوض کنند زیرا دیگر زمینهای آن منطقه به دلیل آلودگی قابل کشت نبودند.
وی گفت: در برخی مناطق 10 متر زیر زمین پالایشگاه به آب میرسیم که نشان میدهد آبهای زیرزمینی منطقه به طرز مهلکی در خطر آلودگی قرار دارند. حسن عبیدی، کارشناس بهداشت محیط کار درباره آلایندگی صنایع و معادن گفت: هر صنعت و معدنی آلودگی خاص خود را دارد و بهداشت محیط کار درصدد است این آلودگیها را با رعایت اجباری استانداردها تا حد قابل قبول بهداشت جهانی کاهش دهد. به گفته وی، در حال حاضر صنایعی چون صنعت سرامیک و آجر به سبب عملیات حرارتی که دارند، گرد و غبار آلایندهای همچون CO2، NOX و SOX در هوا منتشر میکنند یا صنایع آلومینیومسازی و حتی صنایع بزرگتری مثل مس.
عبیدی افزود: سوخت این صنایع و کارخانجات نیز گاهی موجب آلودگی میشوند از جمله سوخت مازوتی که به کار گرفته میشود.
وی به آلودگی محیطی در معادن نیز اشاره کرد و گفت: گازهایی که در معادن متصاعد میشود آلودگی تنفسی برای کارگران معادن ایجاد میکند که به ایجاد بیماریهای صعبالعلاج از جمله انواع سرطان منجر میشود.
همچنان که گفته میشود صنایع بزرگتر ما که حرف اول را در جهان میزنند و در مقامهای دوم و سوم جهان به لحاظ کیفیت و کمیت تولید قرار گرفتهاند نیز از آلایندگی بالایی برخوردارند اما متاسفانه چون سودآور و ملی هستند حرف زدن درباره آلودهسازی آنها چندان مجاز نیست. به عنوان مثال صنایع مس در برخی نقاط نهتنها فضا و هوا را آلوده میکند و به جان کارکنان آسیب میرساند بلکه زمینهای کشاورزی وسیعی را آلوده کرده است یا حتی صنایع نفت و گاز کشور و اعتراضات همیشگی مردم استانهایی چون خوزستان که با وجود نفتخیزی همچنان در محرومیت بهسر میبرند و از سهم قابل توجه توسعه و درآمد نفتی همواره بیبهرهاند.
به همین دلایل هم هست که بر صنایع مالیاتهای سنگینی میبندند تا با اخذ آن بتوانند آلودگیهای زیستمحیطی و تخریبی را که صورت میدهند جبران کنند اما اینها عواقب یک توسعه سرکش و افسارگسیخته است.
معصومه ابتکار در اینباره به خبرنگار ما گفت: برای نجات جان انسانها و جلوگیری از تخریب محیطزیست بحث اقتصاد سبز مطرح شد.
به گفته وی، منظور از اقتصاد سبز داشتن فعالیت اقتصادی است که حافظ محیطزیست، منابع طبیعی کشور و البته سلامت مردم باشد تا از محل آلایندگیها هزینههای سنگین درمانی و جبرانی بر اقتصاد کشور تحمیل نشود. وی میگوید: امروزه دیگر یکی از توسعههای جدی و اصلی بررسی و ارزیابی عملکرد دولتها، میزان پایبندی به توسعه پایدار و حفظ محیطزیست است و شاخص جهانی به نام «شاخص عملکرد محیطزیست» برای آن تدوین شده است.
توسعه به چه بهایی
به نظر میرسد در برنامه چهارم توسعه نیز توجهاتی به این شاخص و اجرای آن در دولت و اقتصاد کشور شده بود اما براساس آنچه شواهد نشان میدهد از اجرای آن طی دو دولت گذشته خبری نبوده است.
ابتکار در اینباره گفت: متاسفانه با وجود آنکه در برنامه سوم و چشمانداز 20 ساله رد پای روشنی از برنامههای زیستمحیطی وجود داشت با تغییر دولت این رویکردها به فراموشی سپرده شدند و اجرای آنها کاملا متوقف شد. این یعنی هشت سال عقبگرد درخصوص حفظ محیطزیست که البته نتیجهاش 63 رتبه تنزل نسبت به آنچه در هشت سال قبل بود.
اثرات آلودگی صنایع بر انسان
اما برای درک بهتر اینکه این آلایندگیها در صنایع و معادن چه اثراتی بر بدن انسان میگذارند با دکتر خسرو ایرجنیا، رییس انجمن متخصصان داخلی نیز گفتوگویی کردهایم، وی در اینباره گفت: معتقدیم در امر سلامتی و بهداشت همواره پیشگیری ارزانتر و بهتر از درمان است. به گفته وی، آلودگیهایی که برخی معادن و صنایع ایجاد میکنند منجر به بیماریهای صعبالعلاجی میشود که هزینههای هنگفتی را چه به بیمار و چه به تیم پزشکی و بهداشتی کشور تحمیل میکند.
به عنوان مثال در معادن انواع سنگ از جمله معادن سیلیس، زغالسنگ، مخازن نفتی و معادن گچ بیماریهایی از جمله برونشیت، ذاتالریه، آسم و سرطان ریه ایجاد میشود.
در معادن طلا، آزبست (پنبه کوهی)، رادیواکتیویته، معادن فسفات و سرب با بیماریهایی از جمله دردهای شکمی، بیماریهای مزمن قلبی، کلیه، کبد، مثانه، مغز استخوان، غدد لنفاوی، کمخونی، التهابات بافت مغز و کاهش سیستم دفاع بدن مواجه میشویم.
انواع سرطانهای خون، مثانه، اختلالات دستگاه عصبی، پارکینسون و نارساییهای کلیه نیز بر اثر کار در کارخانههای ریختهگری، معادن بنزن، سرب و سنگهای تزئینی و صنایع تولید مواد منفجره ایجاد میشود.
اسماعیل رسولی، مهندس نفت و گاز نیز در اینباره گفت: صنایع و کارخانجات ما باید مکانیابی درستی شوند و در معرض بادهایی که به سمت شهر و روستاها و مراکز زندگی مردم است قرار نگیرند تا آلودگی آنها خطرآفرین نشود.
به نظر میرسد یکی از چنین مناطقی که در معرض آسیب است اراک و حتی شهر جدید مهاجران باشد و بخشی از علت آلودگی هوای این شهرها ناشی از مسیر وزش باد از سمت کارخانجات و پتروشیمی اراک به سوی این شهرهاست.
به گفته رسولی، متاسفانه توسعه شهرها موجب شده فاصله لازم بین شهرها و مراکز صنعتی به ویژه پتروشیمی و پالایشگاهها از بین برود و این معضل در دو شهر اهواز و کرمانشاه و حتی تهران به خوبی مشهود است درحالی که طبق استانداردها باید فاصله معینی از محل سکونت شهروندان وجود داشته باشد.
ابتکار: جنبش حفاظت از محیطزیست به راه افتاده، عقب نیفتید: امید، بازگشت
شقایق طباطبایی- بعد از سالها مراسم تودیع و معارفهای برگزار شد که شور و حال آن را مدتها بود در هیچ برنامه دولتی ندیده بودیم. جمعیت در سالن بینالمللی سازمان محیطزیست موج میزد و تعداد زیادی ایستاده بودند و در واکنش به گفته سخنران تشویق میکردند و گه گاه هو میکشیدند. رییس سازمان محیطزیست جدید، معصومه ابتکار در حضور مشاور و وزیر دفتر رییسجمهور جدید، محمد نهاوندیان و فخری محتشمیپور و مادر محیطزیست ایران مهلقا ملاح و رییس شورای شهر احمد مسجدجامعی و رییس قبلی سازمان محمد محمدیزاده و مرتضی الویری نماینده مجلس و شهردار سابق تهران و زهرا شجاعی رییس مرکز مشارکت زنان ریاستجمهوری سالها پیش و مادر معصومه ابتکار همسر محمدتقی ابتکار که اصل «50» قانون اساسی که مربوط به محیطزیست است را بنا نهاده معرفی شد.
حضور فعالان مدنی محیطزیست و نمایندههایی از جمعیتهای محیطزیستی و NGOهای سراسر کشور و کارمندان سازمان محیطزیستی که سالها در کنار یکدیگر جمع نشده بودند از یکسو و از سوی دیگر اعتراض کارمندان به رییس قبلی از حواشی جلسه معارفه معصومه ابتکار و تودیع محمدجواد محمدیزاده بود.
در هنگام سخنرانی زکریا آذرپور که به نمایندگی از مدیران سازمان محیطزیست، مدیران و کارشناسان از گوشه و کنار سالن با صدای بلند فریاد میکشیدند و از او درخواست میکردند که شعار ندهد و بداند که آنها این سالها در سازمان حضور داشتند و میدانند در حقیقت چه خبر بوده است.
واکنشها و اعتراضها هنگام سخنرانی رییس پیشین سازمان نیز تکرار شد و زمانی که به معاون پشتیبانی به رسم یادبود لوحی اهدا شد در سالن صدای هو کشیدن توسط پرسنل و کارمندان سازمان شنیده میشد و اعتراض کارمندان در اواسط سخنرانی محمدیزاده اوج گرفت زمانی که محمدجواد محمدیزاده گفت «من چیزی ندارم که در پایان ارایه کنم» تمام سالن او را تشویق کردند.
در مراسم معارفه رییس جدید سازمان محیطزیست، احمد مسجدجامعی درباره معصومه ابتکار گفت: «نسبت خانم ابتکار با محیطزیست قراردادی نیست بلکه علاوه بر آنکه محیطزیست به پدر ایشان مدیون است، خود نیز در همه سالهای پیش که از حوزه اداری محیطزیست به دور بودند اما دغدغهشان همیشه محیطزیست بوده و آن را با شجاعت بیان میکردند چهبسا که اخطار هم میگرفتند به این بهانه که هدف خانم ابتکار، تشویش اذهان عمومی بوده است. به هرحال ایشان کمیته محیطزیست را پایه گذاشتند که امید میرود در شورای چهارم به کمیسیون تبدیل شود. از همه زحمات ایشان در شش سال گذشته تقدیر میکنم که در این مدت یار و یاور محیطزیست در شرایط سخت و دشوار بودند». مسجدجامعی انتخاب معصومه ابتکار را نشانه تدبیر دولت تدبیر و امید دانست. وی همچنین از تشکیل کمیسیون محیطزیست در شورای شهر تهران خبر داد و گفت: «تشکیل این کمیسیون در شورای شهر در دست بررسی است.»
محمد نهاوندیان نیز پیش از اهدای حکم ریاستجمهوری گفت: «دولت تدبیر و امید چه پیش و چه پس از انتخابات بر محیطزیست تاکید ویژه داشت. ما در بدو کار دو اولویت عمل را برای خود مشخص کردیم که یکی اقتصاد و دیگری سیاست خارجی بود، در هر دو اینها محیطزیست میتواند بیشترین تاثیر را داشته باشد زیرا از یکسو رشد و توسعه اقتصادی بدون در نظر گرفتن محیطزیست به بیراهه میرود، یعنی باید همهجانبه و پایدار باشد. از سوی دیگر هم میتواند ارتباط ما را با کشورهای جهان ارتقا دهد زیرا محیطزیست امری فرادولی است. خانم ابتکار در تماسی که چند هفته قبل با من داشتند، جملهای عمیق را مطرح فرمودند مبنی بر اینکه از وزرا بخواهید هر یک برای وزارتخانههای خود که برنامه میدهند، پیوستی برای ملاحظات زیستمحیطی هم داشته باشند.» رییس دفتر رییسجمهور در انتها گفت: «باید اخلاق زیستمحیطی حاکم شود که این با مشارکت مردم ممکن میشود اما باید از نقاط ضعف گذشته هم عبرت گرفت.»
از مهمترین و پرکنشترین اتفاقات جلسه معارفه زمانی بود که یکی از خبرنگاران محیطزیست، مژگان جمشیدی پشت تریبون رفت و خطاب به معصومه ابتکار و حاضرین گفت که «خانم ابتکار، شما بارقههای امید را در ما زنده کردید، در سالهای گذشته مدیریتی حاکم بود که هیچ انتقادی را نه تنها نمیپذیرفت، بلکه آن را با تندی و تهدید هم پاسخ میگفت. درهای این سازمان روی خبرنگاران و عکاسان محیطزیست بسته بود و آنها تقسیم به خودی و غیرخودی شده بودند اما از شما میخواهیم که از مشاورههای کارشناسان محیطزیست بهرهمند شوید و فضا را برای همه باز کنید».
در آخر معصومه ابتکار عضو پیشین شورای شهر که سالها برای حفظ محیطزیست به تنهایی در شورای شهر بحث کرده و میجنگید، در حالی سخنرانی خود را آغاز کرد که عدهای به گمان پایان یافتن برنامه از درها خارج شدند و درگیر و دار بازگشتن به سالن برای شنیدن سخنرانی او بودند. رییس جدید سازمان محیطزیست پیش از مراسم معارفه خود ساعت هشت صبح در سازمان حضور پیدا کرد و با رییس پیشین جلسهای داشت و با کارمندان صحبت کوتاهی کرد و پس از آن به جلسه هیات دولت رفت و درباره جلسه هیات دولت در جلسه معارفه گفت: «در زمان ورودم بحث مهم و نگرانکننده آب در هیات دولت بود. همزمانی حضور در سازمان محیطزیست و بحث دولت درباره آب را به فال نیک گرفتم ضمن اینکه احساس بار سنگین مسوولیت هم داشتم و هم اینکه نخستین مصوبه دولت تدبیر و امید، موضوعی زیستمحیطی داشت که درباره نجات دریاچه ارومیه بود.»
در ادامه رییس جدید سازمان حفاظت محیطزیست بر مدیریت کلان و توانمندسازی تاکید کرد و ادامه داد: باید بهلحاظ علمی، مدیریتی و اجرایی توانمند شویم زیرا محیطزیست امری فرابخشی است که همه باید برای آن تلاش کنند، من از همه مردم، اصحاب رسانه و انجمنهای مدنی و علمی مرتبط با محیطزیست میخواهم تا ما را یاری دهند. ما باید شورایعالی محیطزیست را احیا کنیم که کاری بدون هزینه است. من همین جا از آقای دکتر نهاوندیان خواهش میکنم که این موضوع را در اولویت قرار دهند. دیگر آنکه ما باید دیپلماسی محیطزیست و آب خود را تقویت کنیم تا روابطمان با جهان بهبود یابد ما عضوی موثر در جهان هستیم، پس باید هم جهانی بیندیشیم و هم جهانی عمل کنیم.
وی درباره مردمی که دغدغه زیستمحیطی دارند، گفت: ما باید از مردمی که شعله عشق به طبیعت در وجود آنها روشن بوده و در پاسداشت و نگهداشت این مواهب الهی کوشیدهاند، خواهش کنیم که ما را یاری دهند و ما هم در راستای آموزش و فرهنگسازی در میان آنها بکوشیم.
رییس جدید سازمان محیطزیست که در دوران ریاستجمهوری محمد خاتمی نیز این پست را برعهده داشت در پایان گفت: از همه دعوت میکنیم چکمهها، کفشها، کمربندها و روسریهایتان را محکم ببندید که جنبش حفاظت از محیطزیست به راه افتاده و حرکت کنید که عقب نیفتید. در طول مراسم معارفه فعالان محیطزیستی که از استانهای دیگر آمده بودند از سخنرانی بعضی مسوولان به تنگ آمده بودند و میگفتند «تا کجا میتوانیم شعار بدهیم، تا زمانی که تشکلهای مردمی شناخته نشوند و به کار گرفته نشوند که نمیشود خوشنود بود» و از طرف دیگر کارشناسانی که حضور داشتند به شدت از رییس پیشین سازمان انتقاد میکردند و درخواست میکردند که کسی از حقایق این دوران بیاید و سخنرانی کنند و گفتند «درست است که از آمدن خانم ابتکار خوشنود هستیم اما برای اینکه بتوانیم کاری انجام دهیم ابتدا باید اقدامات عقب مانده رییس پیشین را مداوا کرد.»
سرطان در تهران بیداد میکند
نماینده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سومین جلسه ستاد استقبال از مهر 92 با اشاره به آثار ترافیک و آلودگی هوای ناشی از آن بر سلامت شهروندان تهرانی گفت که سرطان در تهران بیداد میکند.
حسین همتی با بیان اینکه با توجه به شیوع بیماری سرطان، چارهای جز اختصاص قسمتهای بیشتری از ظرفیت مراکز درمانی به بیماران مبتلا به سرطان نداریم، افزود: بخشهای ویژه سرطان در بیمارستانهای تهران هر روز گسترش مییابد.
نماینده پلیس راهور تهران بزرگ نیز در این جلسه با اشاره به شناسایی 500 مدرسه پرخطر در تهران گفت: این مدارس در معابر اصلی تهران واقع شدهاند و دانشآموزان آنها بیشتر در معرض خطر تصادفات رانندگی قرار دارند و پلیس راهنمایی و رانندگی تدابیر و تمهیدات ویژهای را به منظور تامین ایمنی دانشآموزان این مدارس پیشبینی کرده است.
دلالبازی به بحران دارو دامن زد
رییس سازمان تدارکات پزشکی هلالاحمر معتقد است که با سیاستهای دولت جدید از جمله تسهیل روند ترخیص دارو از گمرک و اختصاص یارانه دارو، این بازار آشفته به آرامش میرسد و میگوید: دلالبازی در بازار دارو و نبود رازداری در بین تصمیمگیران از عوامل بحران دارویی در دولت قبل بود.
توزیع کتابهای درسی در کتابفروشیهای کشور آغاز شده و برخی از استانهای کشور که مهاجرپذیر هستند با کمبود کتابهای درسی مواجه شدهاند.
نرخ غذای دانشجویی در سال تحصیلی جدید اعلام شد؛ گرانترین ناهار و شام 770 تومان
رییس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران نسبت به احتمال ورود بیماران مبتلا به وبا به مرکز کشور هشدار داد و گفت: این افراد که اغلب بهطور قاچاق از کشورهای همسایه وارد ایران میشوند، ممکن است بیماری را تا تهران هم بیاورند.
6 کیلو طلا در صحنه تصادف اسکانیاها در اتوبان قم- تهران
معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان قم از کشف حدود شش کیلو طلا از صحنه تصادف دلخراش اتوبوسهای آزادراه قم- تهران خبر داد.
به گزارش خبرآنلاین و به نقل از پایگاه خبری پلیس، سرهنگ احمد صادقی گفت: در شب حادثه فرمانده پاسگاه انتظامی «کوشک نصرت» با دقت نظر در صحنه تصادف متوجه وجود مقادیر قابل توجهی طلا در میان خاکسترهای بهجا مانده از صحنه تصادف میشود.
معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان قم افزود: او با جمعآوری طلاهای مکشوفه و انتقال آنها به پاسگاه و توزین، مراتب را صورتجلسه و پس از اخذ دستور قضایی طلاهای مکشوفه را به صورت امانی تحویل خزانه یکی از بانکهای استان میدهد.
کشف جنایت خانوادگی
ساعت 2:30 بامداد ششم شهریورماه از طریق مرکز فوریتهای پلیسی 110 کشف جسد در منطقه بازیافت شورآباد به کلانتری170 کهریزک اعلام شد.
با حضور ماموران کلانتری در محل و انجام بررسیهای اولیه مشخص شد جسد متعلق است به مردی ناشناس حدودا 30 ساله با دست و پاهای بسته شده و دارای آثار ضرب وجرح روی سر است که در داخل یک پتو پیچیده شده بود.
با آغاز رسیدگی به پرونده، کارآگاهان در اولین مرحله از اقدامات پلیسی و با مراجعه به بانک اعلام فقدان افراد موفق به شناسایی هویت متهم نشدند. در ادامه و با توجه با اعلام نظریه تیم بررسی صحنه جرم مبنی بر اعتیاد مقتول به مصرف مواد مخدر و احتمال داشتن سوابق دستگیری، کارآگاهان با بررسی بانک اطلاعات مجرمین سابقهدار موفق به شناسایی هویت مقتول به نام رسول. م ( 34 ساله ) شدند که پیش از این یک بار به اتهام سرقت دستگیر و روانه زندان شده بود.
با شناسایی خانواده مقتول کارآگاهان با شناسایی محل سکونت آنها در خیابان هاشمی تصمیم به تحقیق از آنها را داشتند که پدر مقتول پس از حضور در اداره دهم اعلام کرد که از کسی شاکی نیست و خواستار بسته شدن پرونده است.
پدر مقتول در پاسخ به سوال کارآگاهان درخصوص علت عدم اعلام فقدانی پسرش به کارآگاهان گفت: پسرم معتاد بود و مدتها بود که به خانه نمیآمد و من نیز به همین علت شکایتی نکردم.
در ادامه تحقیقات کارآگاهان اطلاع پیدا کردند که همسر مقتول نیز به علت اعتیاد همسرش از حدود 9 ماه پیش به خانه پدرش بازگشته و طی این مدت هیچ اطلاعی از مقتول نداشته است.
در شرایطی که پدر و دو برادر مقتول در مراحل اولیه تحقیقات منکر هرگونه ارتکاب جنایت شده بودند اما با ادامه تحقیقات سرانجام یکی از دو برادر مقتول در مورخه 21/6/1392 لب به بیان حقیقت گشود و در اعترافاتش به کارآگاهان گفت: «برادرم (مقتول) پس از چند روز در ساعت 10مورخه 2/2/1392 به خانه آمد و به علت مصرف مواد من با او درگیر شدم که از منزل بیرون رفت اما در ساعت 17مجددا به خانه آمد و اینبار پدرم او را به خانه راه نداد. مجددا ساعت 2 مورخه 3/2/1392 بود که به خانه آمد و مجددا با من درگیر شد من نیز با کمک پدر و برادرم با او درگیر شده و در یک لحظه دستهایم را به روی گردنش فشار دادم که باعث خفه شدن او شد؛ با کمک پدر و برادرم، دست و پاهایش را بسته و جسد را داخل یک پتو گذاشته و برای اینکه کسی از همسایگان متوجه جسد نشود او را داخل کارتن یخچال گذاشته و با چرخدستی به خیابان دامپزشکی برده و در داخل سطل زباله مکانیزه رها کردیم.»