اجرای حکم در غیاب وکیل؛ قصاص زن همسرکش
«خانواده شوهرم از اقوام دور پدری‌ام بودند و وقتی من 15 سال داشتم به خواستگاری‌ام آمدند. آن زمان من چیز زیادی از زندگی نمی‌دانستم و بدون اینکه خودم نقشی در ازدواجم داشته باشم زندگی مشترکم شروع شد. من و شوهرم احمد همان سال اول بچه‌دار شدیم اما تولد فاطمه هم نتوانست زندگی‌مان را گرم کند. زندگی ما ادامه داشت تا اینکه من با سعید آشنا شدم. او مرد خوبی بود و من دلبسته‌اش شدم. او از من خواستگاری کرد اما چون شوهر داشتم نمی‌توانستم با سعید ازدواج کنم. چند مرتبه سعید را دیدم و او گفت اگر شوهرت را بکشیم می‌توانیم با یکدیگر ازدواج کنیم. با اینکه اول با این پیشنهاد مخالفت کردم اما در ادامه سعید وادارم کرد به این کار تن بدهم. شب حادثه در حالی که شوهرم خواب بود سعید وارد خانه شد. هنوز چند دقیقه نگذشته بود که او با یک چاقو چند ضربه به احمد زد و او را کشت. سعید فریبم داد و گفت چون من فرزند دارم پدر و مادر شوهرم من را قصاص نمی‌کنند. او چاقوی خون‌آلود را پاک کرد و آن را به دست من داد. من هم وقتی دستگیر شدم قتل را گردن گرفتم اما بعد هرچه به ماموران گفتم فریب حرف‌های سعید را خورده‌ام فایده‌‌ای نداشت و نتوانستم بی‌گناهی‌ام را ثابت کنم.» اینها اظهارات زن همسرکشی بود که دوشنبه گذشته در زندان اصفهان اعدام شد.
وکیل فرزانه، زنی که شش سال قبل همسرش را به قتل رسانده بود از اجرای حکم قصاص موکلش در زندان اصفهان خبر داد.
عبدالصمد خرمشاهی به مهر گفت: دوشنبه گذشته اجرای حکم قصاص از طریق تماس تلفنی یکی از بستگان فرزانه به من اعلام شد.
وی افزود: در حالی که من به عنوان وکیل باید در مراسم اجرای حکم حضور داشته باشم، این موضوع به من اعلام نشد.
فرزانه که 26 سال سن داشت شش سال قبل در حالی که شوهرش در خواب بود او را با ضربات چاقو به قتل رساند.
هر چند این زن در جریان تحقیقات اولیه اتهام قتل شوهرش را برعهده گرفت اما در ادامه اعترافات اولیه‌اش را پس گرفت و گفت مردی به نام سعید شوهرش را کشته است.
در ادامه رسیدگی به این پرونده قضات دادگاه کیفری استان اصفهان فرزانه را محاکمه و به قصاص محکوم کردند. این رای در دیوان عالی کشور نیز تایید و به واحد اجرای احکام فرستاده شد.
قرار بود 13 بهمن‌ماه امسال حکم اجرا شود که با تلاش دادستان اصفهان و وکیل فرزانه، اولیای دم اجرای حکم را یک ماه به تعویق انداختند.
توصیه رییس اتحادیه سمساران و امانت‌فروشان؛ از قانونی بودن مجوز فروشندگان مطمئن شوید
سپیده رادفر- همه ما در ساعات مختلف روز بانگ آزاردهنده وانت‌بارهای سیاری که «خریدار اجناس کهنه شما هستیم» را شنیده‌ایم خصوصا اینکه در آستانه ورود به سال جدید عده‌ای به دنبال ایجاد تنوع و حتی مستهلک شدن وسایل خانه‌شان مبادرت به تعویض یا فروش برخی اجناس منزل خود کرده و در این میان وجود این وانتی‌ها را غنیمت شمرده و آسان‌ترین راه برای خلاصی از شر این وسایل، اعتماد به این اشخاص و قیمت‌های پیشنهادی غیرمنصفانه آنان می‌دادند غافل از اینکه هیچ نهاد یا ارگانی پاسخگوی مشکلات ناشی از این معاملات نیست.حسین حیدرآقا در گفت‌وگو با خبرنگار ما در این ارتباط با معرفی مراکز مجاز فروش یا خرید اجناس گفت: برای خرید یا فروش اجناس خود باید مراکزی را انتخاب کرد که دارای پروانه کسب هستند. از مراکزی که در تهران تجمیع شده‌اند می‌توان به خیابان‌های عبدل‌آباد، خلازیر، امام حسین، مازندرانی، نظام‌آباد جنوبی و انقلاب و... اشاره کرد. بقیه واحدهای صنفی به صورت پراکنده در تمام خیابان‌های تهران مشغول به کار هستند که اکثرا دارای پروانه کسب هستند.رییس اتحادیه امانت‌فروشان گفت: لازم است برای اطمینان از داشتن مجوز فروشندگان با کسب استعلام از اتحادیه مطمئن شد که اگر احیانا در جریان معامله مشکلی پیش آمد با مراجعه به شورای حل اختلاف در جهت حل این مشکل پیگیری‌های لازم به عمل آید.وی اظهار داشت: اصلی‌ترین نقطه ضعف کسب و کار در مملکت ما به خاطر رانت ابتر مانده که فعالیت‌های صنفی بدون پروانه را هم می‌توان در این رده آورد.حیدرآقا در ادامه گفت: براساس تصحیح نظام قانون صنفی که چهار ماه پیش به تصویب رسید هیچ‌کس حق درج آگهی و چاپ آن را بدون استعلام از اتحادیه مربوطه ندارد و بعضا دیده شده که عده‌ای با توزیع تراکت‌ها یا پیک‌های منطقه‌ای مبادرت به تبلیغات گسترده‌ای کرده‌اند که با نیاتی چون سرقت و تجاوز همراه بوده و متاسفانه چون آنان فاقد پروانه کسب بودند امکان پیگیری وجود نداشته است.
وی همچنین افزود: بهتر است تمام آگهی‌ها قانونمند شوند تا اتحادیه بتواند نظارت بیشتری بر عملکرد این صنف داشته باشد.
1987 حادثه در چهارشنبه آخر سال 92: هشدار به افراد 15 تا 24 سال
طبق اعلام رییس مرکز اورژانس کشور، بیش از یک‌هزار و 980 مورد حادثه در چهارشنبه آخر سال گذشته رخ داده که بیشترین آسیب‌ها مربوط به دست و چشم افراد حادثه دیده بوده است.
محمدتقی طالبیان به مهر اظهار داشت: سال گذشته 1987 مورد حادثه مرتبط با آتش‌بازی شب چهارشنبه آخر سال گزارش شد و بیشترین قشری که در این حوادث آسیب دیده‌اند مربوط به گروه سنی 15 تا 24 سال است.
وی افزود: فراوانی مصدومان حوادث مربوط به آتش‌بازی شب چهارشنبه پایانی سال در جنس مذکر حدود 5/3 برابر جنس مونث بود بنابراین از والدین تقاضا می‌شود در تهیه وسایل آتش‌بازی بی‌خطر، فرزندانشان را همراهی کنند زیرا کودکان به هیچ عنوان نباید به تنهایی از مواد آتش‌بازی و محترقه استفاده کنند.
طالبیان در ادامه به شهروندان توصیه کرد: سال گذشته ترقه، آتش و نارنجک بیشترین حوادث را ایجاد کرده‌اند بنابراین مواد آتش‌بازی (محترقه و انفجاری) را از محل‌هایی که مطمئن هستند، خریداری کنید.رییس مرکز اورژانس کشور با عنوان این مطلب که همواره در مواقع آتش‌بازی جهت اطفای حریق، آب، کپسول اطفای حریق و حتی‌الامکان جعبه کمک‌های اولیه در دسترس باشد، گفت: مراقب رفتارهای خطرناک و ناهنجار بوده و در صورت لزوم مراتب را به واحدهای گشتی نیروی انتظامی و پلیس 110 اطلاع دهید.
طالبیان توصیه کرد: از حمل مواد محترقه و آتش‌گیر و انفجاری حتی به مقادیر بسیار کم در جیب لباس و کیف جدا خودداری کنید. مواد آتش‌بازی (منفجره و محترقه) را به طرف افراد دیگر پرت نکنید. هیچ‌گاه مواد آتش‌بازی (منفجره و محترقه) را در ظروف شیشه‌ای یا فلزی قرار ندهید زیرا در صورت انفجار ذرات شیشه یا فلز، به اطراف پرتاپ شده و سبب صدمات و خطرات جانی خواهد شد. هیچ‌گاه از الکل برای آتش‌گیری مواد استفاده نکنید. از آتش زدن لاستیک، هیزم، کارتن خالی و امثال آن در واحدهای مسکونی و در معابر، کوچه و خیابان خودداری کنید. از پرتاب مواد آتش‌زا مانند فشفشه و موشک روی درخت‌ها، بام و بالکن منازل که از عوامل عمده بروز آتش‌سوزی است جدا خودداری کنید. از ریختن مواد سریع‌الاشتعال مانند نفت، بنزین و... روی مواد آتش‌گیر جدا خودداری شود.
وی گفت: از قرار دادن ظروف تحت فشار از جمله کپسول، اسپری، حشره‌کش‌ها و... روی آتش خودداری شود، از سوزاندن وسایلی چون کپسول گاز، لاستیک و آمپول و استفاده از مواد آتش‌زا نظیر بنزین، الکل، کاربیت و مانند آن جدا خودداری کنید، از برپایی آتش در معابر باریک و در نزدیکی پست‌های برق یا ایستگاه‌های تقلیل فشار گاز و پارکینگ‌های عمومی پرهیز کنید و از برپایی آتش‌های حجیم و غیرقابل مهار خودداری کنید.
افزایش 5/2 برابری آرم طرح ترافیک روزانه در 93
ایسنا- قائم‌مقام معاون حمل‌ونقل شهرداری تهران از افزایش تعداد آرم‌های طرح ترافیک روزانه به 40 هزار آرم خبر داد و گفت که استفاده از آرم برای ورود خودروها به محدوده سمبلیک است و کنترل به وسیله دوربین‌ها انجام می‌شود.
حجت‌الله بهروز در مراسم رونمایی از آرم طرح ترافیک گفت: در برنامه پنج ساله دوم شهرداری تهران بخش حمل‌ونقل پررنگ‌ترین بخش بود و این نشان‌دهنده این است که رویکرد شهرداری و مطالبات مردم به این سمت می‌رود. از نظر شهروندان بزرگ‌ترین مشکل تهران آلودگی هوا و ترافیک است که باید با کاهش تعداد خودروها و سفرهای شهری این مشکل را برطرف کنیم و کمک شهرداری به حل مشکلات با نگاه به شهرهای مهم دنیا و تکیه بر توان‌های داخلی شهرداری تهران همراه بوده است.
زایمان طبیعی رایگان می‌شود
مهر- معاون درمان وزیر بهداشت از رایگان شدن عمل زایمان طبیعی در صورت اختصاص سهم سلامت از محل هدفمندی یارانه‌ها خبر داد.
محمد حاجی‌آقاجانی با اشاره به اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها گفت: توجه دولت به نظام سلامت و گروه‌های شاغل است به همین دلیل اخبار خوبی را در اسفندماه در حوزه سلامت خواهیم شنید تا برخی از کمبودها برطرف شود.وی گفت: وزارت بهداشت پنج تا هفت هزار میلیارد تومان کمبود اعتبار دارد که امیدواریم با کمک‌های دولت این کمبودها برطرف شود. آقاجانی در مورد حضور پزشکان در ایام نوروز گفت: دستورالعمل جامعی را به دانشگاههای علوم پزشکی ابلاغ کردیم تا متخصصانی که حضورشان ضروری است به صورت شبانه‌روزی فعالیت کنند.
پلمب رستوران‌هایی که گوشت پرندگان وحشی سرو می‌کنند
ایسنا- رییس اداره محیط‌زیست شهر تهران از پلمب رستوران‌هایی که گوشت پرندگان وحشی سرو می‌کنند خبر داد.
حمید راحتی با بیان اینکه برابر شکایت‌های مردمی و بررسی‌های به عمل آمده در تعدادی از زیرمجموعه‌های اتحادیه‌های رستوران‌داران، سلف‌سرویس‌ها و هتل‌های تهران طبخ و توزیع گوشت پرندگان وحشی انجام می‌شود، افزود: این اقدام به استناد ماده«10» قانون شکار و صید و ماده «31» آیین‌نامه همان قانون جرم است. وی ادامه داد: بدیهی است ماموران یگان حفاظت محیط‌زیست شهر تهران در صورت مشاهده هر گونه تخلف در این زمینه نسبت به برخورد قانونی و پلمب واحد یادشده اقدام می‌کنند.
آنچه یک مرد باید بداند
در آغاز...
شخصا معتقدم زمانی که یک مرد از ایفای نقش عامل خویش در رابطه زناشویی بازمی‌ماند دچار سردرگمی، اضطراب و استیصالی خواهد شد که از وی در عمق «انفعالی محض» فردی نه‌چندان کارآمد و تعیین‌کننده در درون خانواده و اجتماع خواهد ساخت.
خداوند در انسان در رعایت قانونمندی همیشگی و محتوم «دوآلیسم» جذبه‌های متناسب و بدیعی را به ودیعه گذاشته است که حضور آنها از رویدادی صرفا حیوانی و غریزی پیوندی شکیل را پرداخت می‌نماید.
اگر خوب دقیق شویم در این رفتار غریزی رد پای مفاهیم و مضامین وزین مذهبی، عرفانی، قومی، تاریخی، جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی را به سادگی خواهیم یافت. اگر عشق را از ادبیات بشر بیرون کشیم قالب پوک و از درون تهی‌شده‌ای بر جای می‌ماند که به تلنگری فرو خواهد ریخت.
در میان بیماران ناتوانی که در قریب 25 سال گذشته زندگی حرفه‌ای‌ام افتخار ارایه خدمت به آنها را داشته‌ام کمتر مردی را سراغ دارم که از سر «بلهوسی» یا زیاده‌خواهی به من مراجعه کرده باشد. آنچه یک بیمار ناتوان در یک روند قالب و دیدی کلی برای آن دست و پا می‌زند «بازگشت حس باور به خویش» است و بس.
همه ما در پیرامون خود دایره‌ای از فردیت، شخصیت و مختصات ویژه‌ای را داریم که «مای ما» را تعریف می‌کند. مصیبت‌ها، بلایا، شکست‌ها و سقوط‌ها همگی در عین زیانبار و آسیب‌رسان بودن قابل تحملند و منبعث از ریشه «نسیانی انسانیت» مای فراموش شدنی. آنچه چون «سوهانی بر روح»، «نمکی بر زخم» یا «استخوانی در حلقوم» حضور همیشگی و دردآور خود را لحظه به لحظ یادآور می‌شود، گم کردن «هویت جنسی» است.
آغازین‌ترین مرحله شناخت ما از خویش پس از درک «حس بودن»، فهم «هویت جنسی» است. زمانی که این هویت زیر سوال برود متشنج و پردغدغه خواهیم شد و این درست نقطه عطف آسیب‌رسانی ناتوانی جنسی به شمار می‌آید.
آنچه به اجمال در ادامه خواهد آمد، تنویر تیر‌گی‌هایی است که در اجتماع در زمینه «ناتوانی» وجود دارد. امید که در این رفتار «روشنگرانه» و منطبق بر «عفت عمومی» پایه‌های زندگی زوجین از پیش مستحکم‌تر شده و در پایداری این مهم‌ترین رکن اجتماع تلاشی هرچند کوچک از من سر زده باشد.
قسمت ششم
در مرحله آخر با نگرش به نقش غیرقابل انکار همسر بیمار و به مدد روش جا افتاده «ماسترز و جانسن» تسلط بیمار را به کمک همسرش افزایش می‌دهم، درصدد هستم نتایج این شیوه درمانی را به زودی منتشر کنم.
فقدان انزال Ejaculation incompetence
طبق تعریف، «فقدان انزال» عبارت است از عدم وقوع انزال با وجود میل بالای جنسی و میزان کافی تحریکات.
فقدان انزال شکل خاصی از ناتوانی جنسی است که می‌تواند به صورت اولیه (primary) یا ثانویه (Secondary) ظاهر شود. به اعتقاد «ماسترز و جانسن» طبقه‌بندی این ایراد به عنوان شکلی از ناتوانی جنسی چندان علمی و صحیح نیست. این حالت درست در نقطه متقابل «انزال زودرس» (premature ejaculation) قرار می‌گیرد.
نظیر موارد دیگر ناتوانی جنسی، بیمار در مواجهه با مشکلی که دارد خود را در جریان چرخه معیوبی می‌یابد. ادامه و استمرار این چرخه خود می‌تواند موجد اختلالات نعوظی بیمار در تماس‌های بعدی شود. یعنی اینکه بیمار به دلیل بروز اضطراب از عدم توانایی خود مضطرب شده و تحت‌تاثیر چنین اضطرابی و منعبث از پس‌نوردهای منفی روانی از دستیابی به نعوظ مطلوب عاجز می‌شود. این چرخه معیوب در بیماران ماسترز و جانسن به خوبی مشهود بوده است.
در اهمیت این مشکل و وخامتی را که بالقوه می‌تواند داشته باشد، همین بس که گفته شود، 16 نفر از بیماران ماسترز و جانسن در اثر استیصال ناشی از فقدان انزال، زندگی زناشویی خود را از دست داده و مشکل آنان به نوعی به اجتماع تحمیل شده است.
اکثر بیمارانی که از فقدان انزال رنج می‌برند به نوعی عصبی بوده و شخصیت وسواسی، انفعالی و پردغدغه‌ای دارند.
در تجزیه و تحلیل بسیاری از بیماران مبتلا افکار نادرستی را می‌توان ردگیری کرد که گاهی بسیار ساده‌اندیشانه به نظر می‌رسند؛ فی‌المثل بیمارانی وجود دارند که فضای درونی واژن را آلوده انگاشته و احساس ناخوشایندی را در حین مقاربت دارند. ماسترز و جانسن شکل‌گیری و تکوین چنین عقاید نابجایی را در بروز پس‌نوردهای منفی، ناشی از تجارب ناخوشایند می‌دانند.
اگر انزال‌های ابتدایی یک فرد با احساس گناه همراه شود، پس‌نوردهای منفی و بازدارنده‌ای ایجاد شده که زندگی طبیعی جنسی فرد را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند. تجزیه و تحلیل روانی یکی از بیماران ماسترز و جانسن به خوبی نقش تسهیلی یا مهاری والدین را روشن ساخته است. بیمار مذکور به دلیل بروز انزال‌های شبانه و غیرارادی خود در هنگام بلوغ توسط والدین شدیدا مورد نکوهش و تقبیح قرار گرفته و دچار احساس گناه شدیدی شده بود. ماسترز و جانسن «فقدان انزال» بیمار را دقیقا ناشی از پس‌نوردهای منفی حاصل از این احساس گناه معرفی می‌کنند. اصولا برخورد اصولی، آگاهانه و تسهیلی والدین در مواجهه با تجارب کاملا طبیعی و لاجرم ابتدایی فرزندان بسیار پراهمیت و تعیین‌کننده است که به هیچ روی نباید از نظر افتد.
همان‌طور که قبلا نیز گفته شد پایان کار بیماران مبتلا به فقدان انزال معمولا اشکالات نعوظی است که مشکل اصلی و زمینه‌ای بیمار را تحت‌الشعاع قرار داده و چهره آن را دگرگون می‌سازد.
در نظر داشته باشید که گاهی فقدان انزال به دلیل اشکالات عضوی مثل صدمه نخاع، دیابت یا مصرف بعضی از داروها ظاهر می‌شود. در صورت عدم وجود عوامل فوق تشخیص فقدان انزال، ناشی از اختلالات روانی قلمداد می‌شود. اهم علل روانی موجد فقدان انزال، شخصیت وسواسی و هویت انفعالی است. گاهی ترس از بروز حاملگی، احساس گناه یا اضطراب از دستیابی به ارگاسم زودرس علت ماجرا می‌شوند. سابقه ارتکاب به خودتحریکی در این بیماری وجود دارد یعنی تعدا زیادی از مبتلایان در گذشته خویش و به‌خصوص در دوران بلوغ به این عادت ناشایست اقدام می‌کرده‌اند. فی‌الواقع آنچه به‌عنوان یک بیماری در زندگی فرد مبتلا رخ می‌نمایاند نتیجه حتمی اشتغالات ذهنی وی در مواجهه با رخ‌دادها و تجارب کاملا واقعی است.
همان‌طور که گفته شد نقطه مقابل آنچه به عنوان «فقدان انزال» شناخته می‌شود، «انزال زودرس» است. فصل مشترک موجود در این دو بیماری عدم وجود اختلالات نعوظی است، یعنی شخص مبتلا در دستیابی به نعوظ مطلوب جهت انجام مقاربت ایرادی ندارد و تمام مشکلات معطوف به فقدان یا وقوع زودرس انزال است. در این مورد نیز در بسیاری از موارد خودتحریکی‌های ابتدایی در دوران نوجوانی علت بروز این عارضه است. یعنی بیمار در اثر خودتحریکی‌های تکراری به دلیل دستیابی سریع و رویایی به ارگاسم آستانه پایینی پیدا می‌کند که نتیجه نهایی آن «انزال زودرس» در آینده او است.
درمان
حضور، همدردی، موضع متفاهم و شکیبایی همسر بیمار مبتلا نه‌تنها در مورد بیماری «فقدان انزال» الزامی و غیرقابل انکار است بلکه اصولا باید در تمام اقدامات درمانی لازم در ناتوانی جنسی مدنظر آید. این نکته نباید فراموش شود که اصولا ناتوانی جنسی مشکل مشترک بوده که زندگی دو انسان را صرفنظر از جنسیت تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. اهمیت حضور همسر بیمار به قدری حیاتی و تعیین‌کننده است که در صورت عدم وجود آن هرگز نمی‌توان به درمان امیدی بست.
بیماری فقدان انزال چندان شایع نیست و شاید به همین دلیل چندان نیز توسط عوام شناخته نشده است. این واقعیت سبب مقاومتی غیرقابل انتظار و مانع‌ساز از سوی همسر بیمار برای شرکت در جلسات و برنامه‌های درمانی می‌شود. اصولا برای بسیاری از مردم تصور اینکه فقدان انزال از مشکل‌سازترین انواع ناتوانی‌ها باشد، بسیار غیرقابل هضم و باورنکردنی جلوه می‌کند. از این رو بسط و گسترش آگاهی عمومی در دید کلی و آشنایی همسر بیمار از مشکلی که شوهر وی را در موضع یک ناتوان قرار داده است در بعد محدودتر از الزامات یک اقدام درمانی بجا و اصولی است. شاید درهیچ اقدام درمانی دیگری حضور همسر بیمار تا به این حد لازم نبوده و تعیین‌کننده نباشد.
هدفی که در درمان بیماری فقدان انزال باید ترویج شده و بارور شود القای باور «دادن و گرفتن» (Give & Take) است. در صورتی که بتوان با برنامه‌های درمانی و اصولی و روشنگر زوجین را به اهمیت زندگی مشترک و الزام حضور و موضع ایثارگرانه از سوی دوطرف آگاه ساخت، این هدف تحصیل شده است در غیر این صورت درمان چندان موفق نخواهد بود.
ماسترز و جانسن روش درمان بیمار «فقدان انزال» را به این طریق تشریح می‌کنند: اگر مرد مبتلا با خودتحریکی به انزال می‌رسد باید در لحظات خاصی که انزال را غیرقابل اجتناب می‌یابد مبادرت به مقاربت کرده تا در جریان فرآیند اصلاحگر و حساسیت‌زدایی، تجارب و عقاید ناروای خویش را از این عمل کمرنگ کرده و بالاخره زایل سازد.
در زندگی مشترک زوجین که سال‌ها از بیماری فقدان انزال رنج برده‌اند، وقوع اولین مقاربت کامل، لحظه تعیین‌کننده و پربهایی است. زین پس در صورت شکوفاتر شدن تفاهمات بین زن و شوهر می‌توان به درمان بیمار امیدوارانه نگریست.
باید توجه داشت که اصولا در مراحل آغازین درمان، نکته مهم و موردنظر برطرف‌سازی ایراد شوهر است و کسب رضایت همسر بیمار در مراحل بعد در نظر می‌آید. گو اینکه در بسیاری از موارد بعد از بهبود شرایط فی‌مابین، ارتباط زوجین شکل معقول و طبیعی خود را بازیافته و بارورتر می‌شود.
بعد از انجام موفقیت‌آمیز مقاربت واژینال باید زمان آن را طولانی‌تر کرده، تا درمان کامل شود. طی این مرحله بیمار تسلط ارادی خود را در لحظات خاصی از مقاربت، برای انزال بازیافته و به این ترتیب در باور نامطلوبی که از شخصیت غیرطبیعی خود داشته است، تجدیدنظر می‌کند. نتیجه این بازیابی شخصیتی، بروز حس امنیت و اعتماد به نفسی است که در بسیاری از موارد ضامن بهبود و شکوفایی زندگی مشترک می‌شود.
همان‌طور که قبلا نیزگفته شد، بسیاری از بیماران مبتلا به «فقدان انزال» در اثر بروز پس‌نوردهای بازدارنده دچار «ناتوانی ثانویه» می‌شوند. پرواضح است که درمان این دسته از بیماران باید در آغاز در جهت اعاده قوای جنسی فرد بوده تا در شرایط جدید مشکل اصلی و زمینه‌ای بیمار حل شود.
در پایان باید به نقش «روان‌درمانی» در ارتقای میزان پذیرش بیمار نیز اشاره شود. تاثیر مهم و بسزایی که روان‌درمانی در بیماری فقدان انزال دارد، تنها به این بیماری محدود نبوده و باید در اقدامات درمانی دیگر اشکال ناتوانی نیز در نظر آید. در حال حاضر در ایالات متحده آمریکا بسیاری از افراد با وجود کارگذاری موفق پروتز آلت اساسا از آن استفاده نمی‌کنند. با توجه به هزینه‌های سنگین این نوع اعمال، باید روش‌هایی را برای انتخاب بیماران مناسب اتخاذ کرد. اگر شخصیت بیماران مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد، عدم پاسخگویی احتمالی آنها مشخص می‌شود و در صورت غیرقابل ترمیم شناخته شدن چنین شخصیت‌هایی از تحمیل هزینه‌های درمانی بی‌مورد به ساختار اجتماع می‌توان پرهیز کرد. در روان‌درمانی به زوجین به صورت واحد نگریسته می‌شود. بهتر است جلسات درمانی را در فواصل منظم هفتگی ترتیب دارد. تعداد این جلسات بسیار متغیر بوده و تابع شرایط زوجین و نیازهای درمانی آنهاست، یعنی از شش تا 30 بار در هفته متغیر است. اهدافی که در این‌گونه درمان‌ها پیگیری می‌شود، عبارتند از:
برقراری حسن مسوولیت دوجانبه به منظور
کسب رضایت
در واقع بسیاری از ناتوانی‌ها بیماری مشترک زوجین است و به این دلیل تفاهمات دوجانبه را نیز می‌طلبد.
اصلاح عقاید کاذب و پاکسازی اطلاعات غلط
سازماندهی سازگار و اصولی اشکالات روانی بیمار مبتلا به ناتوانی جنسی به مدد روان‌درمانی امکان‌پذیر است. شناخت عقاید کاذب و ریشه‌های آنها از اهم اهدافی است که روان‌درمانی دنبال می‌کند. در مرحله بعد عقاید کاذب را باید اصلاح کرده و سازمان داد. ارتباط زوجین بسیار اهمیت دارد؛ گاهی تنها به دلیل عدم وجود ارتباط مقبول زوجین، سوءتفاهمات، پنهان‌کاری‌ها، وخامت شرایط پیش می‌آید، که همگی در صورت وجود ارتباط معقول قابل‌پیشگیری هستند. لازم است سطح آگاهی زوجین را از برخوردهای جنسی بالا برده و در صورتی که نشریات و دانستنی‌هایی در این زمینه در دسترس باشند، بهتر است به کار گرفته شوند.
حذف عوامل نگران‌کننده و مضطرب‌ساز
همان‌طور که قبلا نیز یاد شد، شناخت زمینه‌های اضطراب‌زا در بیمار نقش کلیدی مهمی در درمان بازی می‌کند. اگر این زمینه‌ها شناسایی شوند، امکان برخورد آگاهانه و تسهیلی وجود دارد. باید توجه داشت که حذف اضطراب در صورتی که موجود باشد در بهبود ناتوانی بسیار پراهمیت است.
بهبود شرایط زندگی مشترک
در بسیاری از موارد برخوردها، سوءتفاهمات، رنجش‌ها و انتظارات برآورده نشده در زندگی زناشویی موجب بروز ناتوانی است. اینچنین بیمارانی تنها در فضای درون خانواده دچار ناتوانی و زوال میل جنسی بوده و فی‌المثل بسیاری از تمایلات خود را از راه‌های انحرافی خارج از زندگی مشترک ارضا می‌کنند. در این مورد نیز شناخت عوامل حساسیت‌زا، اقدام ابتدایی در درمان به حساب می‌آید.
در روان‌درمانی سوال همیشگی این است که چه درمانی برای کدام بیمار اختیار شود و این نوع درمان چقدر موثر
می‌تواند باشد؟
قبل از دهه 80 تقریبا 95 درصد ناتوانی‌ها را روانی می‌دانستند. همان‌طور که گفته شد با توسعه وسایل تشخیصی و رشد رو به تزاید دانش اورلژی در زمینه کارکرد دستگاه جنسی تعداد بسیاری از عوامل تنی از بطن علل روانی بیرون کشیده شده و هویت مستقلی یافته‌اند. اصولا در بین اشکالات جنسی ناشی از اختلالات روانی نقصان میل جنسی از همه به درمان مقاوم‌تر است. با در نظر گرفتن اینکه موارد عضوی زوال میل جنسی می‌توانند درمان شوند، نقش تشخیص افتراقی عوامل روانی موجد این نقصان روشن می‌شود. به مدد روان‌درمانی امروزه می‌توان بسیاری از اختلالات نعوظی را درمان کرد. حداقل تاثیر روان‌درمانی در این مورد بالا بردن «اعتماد به نفس» فرد است هرچند که درمان نهایی که ایجاد نعوظ مطلوب است، هرگز کسب نشود.
نتایج درمانی
ماسترز و جانسن در درمان 17 بیمار مبتلای خود تنها در سه مورد موفق نبوده‌اند. یعنی میزان موفقیت این دو دانشمند در درمان بیماری فقدان انزال به 4/82 درصد بالغ می‌شود که به هر حال قابل توجه و چشمگیر است. با حذف یک مورد دیگر از بیماران ماسترز و جانسن میزان این موفقیت از این هم افزون‌تر می‌شود. مورد اخیر اصولا به دلیل مشکلات و سوءتفاهمات غیرقابل حل خویش در زندگی زناشویی اساسا انگیزه لازم برای شرکت و پیگیری در جلسات درمانی را از دست داده و سرانجام زندگی زناشویی خود را از دست داد.
ادامه مطلب را در شماره بعد بخوانید